سفالکسین (Cephalexin)
سفالکسین یک آنتیبیوتیک از خانواده سفالوسپورینهای نسل اول است که برای درمان طیف وسیعی از عفونتهای باکتریایی به کار میرود. این دارو با مهار سنتز دیواره سلولی باکتریها عمل کرده و در نتیجه باعث توقف رشد و تکثیر آنها میشود. سفالکسین معمولاً بهصورت کپسول، قرص یا سوسپانسیون خوراکی تجویز میگردد و به دلیل تحملپذیری مناسب، از پرکاربردترین آنتیبیوتیکها در درمانهای عمومی محسوب میشود.
موارد مصرف
- عفونتهای دستگاه تنفسی مانند برونشیت و پنومونی.
- عفونتهای گوش میانی (اوتیت میدیا).
- عفونتهای پوستی و بافت نرم.
- عفونتهای دستگاه ادراری.
- در برخی موارد برای پیشگیری از عفونتهای بعد از جراحی.
نحوه مصرف
سفالکسین باید طبق دستور پزشک مصرف شود. دوز دارو بسته به سن، وزن بیمار و نوع عفونت تعیین میشود. معمولاً مصرف آن هر ۶ تا ۱۲ ساعت یک بار تجویز میگردد و توصیه میشود دوره درمان حتی در صورت بهبود علائم بهطور کامل ادامه یابد تا از بازگشت عفونت یا مقاومت باکتریایی جلوگیری شود.
عوارض جانبی احتمالی
- تهوع، استفراغ یا اسهال خفیف.
- واکنشهای آلرژیک مانند بثورات پوستی یا خارش.
- در موارد نادر، شوک آنافیلاکسی در افراد حساس به پنیسیلین یا سفالوسپورینها.
- اختلال در فلور طبیعی روده و بروز عفونتهای قارچی.
موارد احتیاط
افرادی که سابقه حساسیت به آنتیبیوتیکهای بتالاکتام (مانند پنیسیلین) دارند، باید با احتیاط سفالکسین مصرف کنند. همچنین در بیماران با مشکلات کلیوی یا کبدی، تنظیم دوز ضروری است. مصرف همزمان با برخی داروها مانند متفورمین یا پروبنسید نیازمند مشورت پزشک است.
جمعبندی
سفالکسین یک آنتیبیوتیک مؤثر و ایمن در درمان بسیاری از عفونتهای شایع است. با این حال، مانند هر آنتیبیوتیک دیگری، استفاده غیرمنطقی و خودسرانه از آن میتواند به مقاومت میکروبی منجر شود. رعایت کامل دستورات پزشک و پرهیز از قطع زودهنگام دارو، بهترین راه برای بهرهبرداری ایمن و مؤثر از این دارو است.